Ky libër vjen në shqip me përkthimin e Luan Omarit. Vepra ka një parathënie nga Umberto Eco. Ky libër është konsideruar një kryevepër mjeshtrore e epokës viktoriane. Autori italian e zbuloi Stambollin që në fund të shekullit të XIX dhe e paraqiti atë me të gjitha detajet. Ky libër shërbeu si dritare për Perëndimin i cili nuk e njihte edhe aq në detaj Perandorinë Osmane. Edmondo De Amiçis rrëfen udhëtimin e tij në Stamboll, duke treguar eunukët, konkubinat, flet për Topkapinë e Shën Sofinë, për Pazarin e Madh dhe Bririn e Artë, për Urën e Gallatës dhe Xhaminë e Sulejmanit, për magjitë e humbura të të “Qytetit të pakrahasueshëm”. Pjesë nga Parathënia e Umberto Eco-s: ”Është një faqe e Horhe Luis Borhesit (Jorge Luis Borges) (Historia e luftëtarit dhe e robinjës, në Alef) ku flitet për Droktulftin, një barbar longobard që mbërrin me tribunë e tij në dyert e Ravenës, për ta rrethuar dhe pushtuar qytetin. Droktulfti vinte nga pyjet e vendit të vet, ishte “trim, naiv, mizor”, banesat e vetme që njihte ishin kasollet në pyll, dhe për herë të parë po shihte një qytet. Duhet përfytyruar kur pak nga pak shquan në horizont muret dhe kullat e Ravenës dhe shikon diçka që s’e kishte parë kurrë. Siç na rrëfen Borhesi, ai sheh qiparisat dhe mermerin, një tërësi që është e shumëfishtë por jo e çrregullt, një organizëm i përbërë nga shtatore, tempuj, lulishte, shtylla dhe kapitele, hapësira të rregullta dhe të hapura. Shikon njëfarë mekanizmi të ndërlikuar, që nuk e di ende ç’do të thotë, por në synimin e të cilit pikas një mençuri të pavdekshme.
